aşkın rüzgarı safi
kader hep sevene oluyor mani
sensiz nefes almanın
bu kadarı bana kâfi
yokluğunda kokunu alınca sersem eder
içimde geceleri durmuyor zelzeleler
kalmadı gönlümde inan merhemler
kalbimi çoktan sardı umutsuzluk bir de şer
ben zaten kül olmuşum
cehennem bile daha beni tutuşturamaz
biz zaten güz olmuşuz
cennet bile daha bizi kavuşturamaz